এটা সময়ত পেটৰ বিষ, বমি, মূৰৰ বিষ আধি সকলো ৰোগৰ ঘৰুৱা খাদ্য আছিল। ৰাতিপুৱা ব্ৰেকফাষ্টৰ বাবে গাখীৰ-মুড়ী, চাহৰ লগত মুড়ী সন্ধিয়া চাহৰ আড্ডাতো খাবলৈ ভাল। সকলো বস্তু স্থায়ী নহয় আৰু এদিন মুড়ীৰ স্থান দখল কৰিলে মাখনাই। সেইদিনাৰ পৰাই মুড়ী বিপদত পৰিল। আনহাতে পুষ্টিবিদৰ মতে, “ওজন নিয়ন্ত্ৰণত ৰাখিবলৈ কাৰ্বহাইড্ৰেট আৰু কেলৰি খাব নালাগে।” আনহাতে চাউলৰ পৰা মুড়ী তৈয়াৰ কৰা হয়।(Makhana vs Puffed Rice)
মখানাত প্ৰটিন আৰু আঁহৰ পৰিমাণ বেছি। কেলৰি কম। সেই দৃষ্টিকোণৰ পৰা ওজন কমাবলৈ মাখনা মুড়ীতকৈ ভাল। ইয়াৰ বাহিৰেও মাখনাত পটাছিয়াম, মেগনেছিয়াম আৰু আইৰণ আদি খনিজ পদাৰ্থ থাকে। এন্টিঅক্সিডেন্টৰে সমৃদ্ধ মাখনাৰ গ্লাইচেমিক ইনডেক্সো মুড়ীতকৈ কম। গতিকে সুষম খাদ্যত এই খাদ্যসমূহ অন্তৰ্ভুক্ত কৰা হয়।
পুষ্টিবিদৰ মতে, যদি মখানা তেল বা ঘিউ নভজাকৈ খাব পৰা যায়, তেন্তে ই শৰীৰৰ বাবে বহুত উপকাৰী। ভাল বিপাকীয় ক্ৰিয়া বজাই ৰখাত প্ৰটিন আৰু ফাইবাৰে উল্লেখযোগ্য ভূমিকা পালন কৰে। মাখনাত এই খনিজ পদাৰ্থ প্ৰচুৰ পৰিমাণে পোৱা যায়। গতিকে যদি আপুনি পুষ্টিকৰ মূল্যও বিচাৰে আৰু ওজন নিয়ন্ত্ৰণত ৰাখিব বিচাৰে তেন্তে আপুনি মুড়ী নহয় মাখনা খালে উপকৃত হ’ব।