এগৰাকী ৰাষ্ট্ৰীয়,ৰাজ্যিক আৰু জিলা পৰ্যায়ৰ সুদক্ষ সফলতম খেলুৱৈ ঈশ্বৰ চন্দ্ৰ নাথৰ জীৱন দুৰ্দশাৰ খবৰ এটা ল’বলৈ যে কাৰোৰে আহৰি নাই কিম্বা মনত নপৰে। দৰং জিলাৰ ছিপাঝাৰৰ লাউজান পাটগিৰি চুৱাত ১৯৬৮ চনতে লাভ কৰি স্থানীয় পাটগিৰি চুৱা প্ৰাথমিক বিদ্যালয়ৰ পৰা পাছ কৰি ১৯৭৯ চনত পশ্চিম লোক্ৰাই এম ভি স্কুলত নাম ভৰ্তি কৰে।১৯৮৬ চনত পকাদলি হাইস্কুলৰ পৰা মেট্ৰিক পৰীক্ষাত উত্তীৰ্ণ হৈ ঘৰুৱা অসুবিধাৰ বাবে শিক্ষা জীৱন সাময়িক ভাবে স্থগিত ৰাখে।পাছত ১৯৯৩ চনত বেজেৰা উচ্চতৰ মাধ্যমিক বিদ্যালয়ৰ পৰা উচ্চতৰ মাধ্যমিক পৰীক্ষাত উত্তীৰ্ণ হৈ মঙলদৈ কলেজত নাম ভৰ্তি কৰে যদিও আৰ্থিক অসুবিধাৰ বাবে স্নাতক ডিগ্ৰী লাভ নকৰাকৈয়ে বাদ দিবলগীয়া হয়।যাৰ পাছত ঘৰুৱা অৱস্থা একেবাৰে বেয়া হোৱাৰ বাবে কৰিব বিচৰা কাম কৰিব গৈয়ো কৰিব পৰা নাছিল।খেল- ধেমালিত আছিল সৰুৰে পৰাই অতি ৰাপ।১৯৮৭ চনত দুমুনিচকী ঈদোৎসৱ উপলক্ষে উদযাপন সমিতিয়ে ৰাজ্যিক ভিত্তিত অনুষ্ঠিত কৰা মাৰাথন দৌৰ প্ৰতিযোগিতাত প্ৰথম স্থান লাভ কৰি মনত পুহি ৰখা খেলুৱৈ জীৱনৰ প্ৰেৰণা লাভ কৰে।যি প্ৰেৰণাই ঈশ্বৰ চন্দ্ৰ নাথক পিচৰ ফালে চাবলৈ সময় দিয়া নাছিল। ইয়াৰ পিছত ১৯৯৪ চনত তিনিচুকীয়া আৰু কুমাৰীকাটাত অনুষ্ঠিত মাৰাথন প্ৰতিযোগিতাত তৃতীয় স্থান লাভ কৰি ব্ৰঞ্জৰ পদক লাভ কৰে।১৯৯৫ চনত অসম অলিম্পিক সন্থাৰ ৰাজ্যিক মাৰাথন দৌৰ প্ৰতিযোগিতাত তৃতীয়, গুৱাহাটী বিশ্ববিদ্যালয়ে আয়োজন কৰা ‘প্ৰসন্ন নাৰায়ণ চৌধুৰী’ উত্তৰ-পূব পূৰ্বাঞ্চল মাৰাথন দৌৰ প্ৰতিযোগিতাত দ্বিতীয়, শিৱসাগৰ ‘এলপাইন এডভেন্সাৰ কেন্দ্ৰ’ই অসম ভিত্তিত অনুষ্ঠিত কৰা মাৰাথন দৌৰত তৃতীয় স্থান লাভ কৰে।১৯৯৬ চনত লক্ষীমপুৰ ক্ৰীড়া সন্থাই অনুষ্ঠিত কৰা মাৰাথন প্ৰতিযোগিতাত তৃতীয়, শিৱসাগৰত অনুষ্ঠিত আজানপীৰ দৰগাহ কমিটী আৰু গ্ৰামোন্নয়ন অভিকৰণৰ উদ্যোগত ৫৫ কি:মি: মাৰাথনত ৩ ঘন্টা ১০ মিনিট সময় লৈ প্ৰথম স্থান লাভ কৰি এক ইতিহাস গঢ়ে।১৯৯৭ চনত অসম মাৰাথন সন্থাই আয়োজন কৰা প্ৰতিযোগিতাত দ্বিতীয় স্থান লাভ কৰিৰ লগতে স্বৰ্ণ ফদকো লাভ কৰে।১৯৯৬-১৯৯৯ লৈ ক্ৰমাগত ভাবে মহাৰাষ্ট্ৰৰ থানেত অনুষ্ঠিত মাৰাথন প্ৰতিযোগিতাত প্ৰথম স্থান লাভ কৰে।১৯৯৪ চনত শিৱসাগৰৰ নাজিৰাত অনুষ্ঠিত ৰাজ্যিক ক্ৰীড়া সমাৰোহৰ মাৰাথনত অসমৰ নতুন ৰেকৰ্ড হিচাপে ২ ঘন্টা ৩১ মিনিট ৩৩ ছেকেণ্ডেৰে প্ৰথম স্থান লাভ কৰি আন এক ইতিহাস ৰচনা কৰে। ২০০০ চনত যোৰহাট ক্ৰীড়া সন্থাই আয়োজন কৰা যোৰহাট ক্লাৱৰ সোণালী জয়ন্তী উদযাপনত দ্বিতীয় স্থান,২০০৪ চনত ডিব্ৰুগড় মদাৰখাট আঞ্চলিক ছাত্ৰ সন্থা আৰু ডিব্ৰুগড় জিলা ক্ৰীড়া সন্থাৰ সহযোগত আয়োজিত প্ৰতিযোগিতাত দ্বিতীয় স্থান, ২০১০ চনত গান্ধী জয়ন্তীৰ লগত সংগতি ৰাখি লায়নছ ক্লাৱ ইন্টাৰনেছনেলৰ দ্বাৰা আয়োজিত সৰ্বভাৰতীয় মাৰাথন দৌৰত প্ৰথম স্থান লাভ কৰি স্বৰ্ণ পদক লাভ কৰিবলৈ সক্ষম হয়।আনহাতে ট্ৰাইথলনত ২০০৩ চনত ডিব্ৰুগড় উদয় এডভেঞ্চাৰ চেন্টাৰ আৰু সদৌ অসম ট্ৰাইথলন সন্থাৰ সহযোগত পোন প্ৰথমবাৰৰ বাবে যোগদান কৰি দ্বিতীয় স্থান,২০১০ চনত মধ্যপ্ৰদেশৰ ইন্দোৰৰ ৰাষ্ট্ৰীয় প্ৰতিদ্বন্দ্বী সকলৰ সৈতে প্ৰতিযোগিতাত ভাগ লৈ ১০ নম্বৰ স্থান, ২০১১ চনত ভাৰতীয় ক্ৰীড়া সমাৰোহৰ বিহাৰ, ঝাৰখণ্ডত অংশগ্ৰহণ কৰাৰ সুবিধা লাভ কৰে। এনে এগৰাকী প্ৰতিভাধৰ ক্ৰীড়া বিদে আৰ্থিক দৈন্যতাত জৰ্জৰিত হৈ পাঁচটা পৰিয়ালে সৈতে উৰুসাঁ পঁজাত বাস কৰি আছে।চৰকাৰৰ পৰা সাহায্য লাভ নকৰাত এই গৰাকী অসম সন্তানে দেশৰ বিভিন্ন ঠাইলৈ খেল খেলিবলৈ গ’লে পোহনীয়া হাঁহ-কুকুৰা,ধান, শাক-পাচলি বিক্ৰী কৰি পোৱা ধনেৰে যাব লগীয়া হোৱাটো অতিকৈ দুৰ্ভাগ্য জনক।পৰিতাপৰ কথা যে ঈশ্বৰ চন্দ্ৰ নাথে জীৱনৰ ৩০ বছৰৰো অধিক কালত খেল খেলি লাভ কৰা পৰস্কাৰ সমূহ থবলৈ এটা ভাল ঘৰ নাই।পত্নীৰ পূৰ্ণ সহযোগিতাই মনত উৎসাহ যোগাই অহা ৰাষ্ট্ৰীয় ক্ৰীড়াবিদ গৰাকীয়ে আজিও অব্যাহত ৰাখিছে ক্ৰীড়াৰ অনুশীলন।চৰকাৰ- বিভাগৰ সুদৃষ্টি পাৰিবনে ?
