দক্ষিণাৱৰ্তী শংকঃ দেৱী লক্ষ্মী বাস কৰা ঘৰত, ধন-শস্যৰ কোনো অভাৱ কেতিয়াও নহয়। কিছুমান বস্তু মা লক্ষ্মীৰ বৰ মৰমৰ, ঘৰত ৰাখিলে কৃপা ৰাখে।
হিন্দু ধৰ্মত মা লক্ষ্মীক ধনৰ দেৱী বুলি কোৱা হয়। মা লক্ষ্মী বাস কৰা ঘৰখন কেতিয়াও ধন-সম্পত্তি আৰু সমৃদ্ধিৰ অভাৱ নহয় আৰু ঘৰখন সুখ-সমৃদ্ধিৰে ভৰি পৰে। কোৱা হয় যে মা লক্ষ্মীৰ স্বভাৱ চঞ্চল, গতিকে কেতিয়াও এটা ঠাইত বাস নকৰে। কিন্তু যি ঘৰত নিয়মিতভাৱে পূজা কৰা হয় আৰু মা লক্ষ্মীৰ প্ৰিয় বস্তুবোৰ তাতেই থাকে, তাতেই বাস কৰে। যদি আপুনিও বিচাৰে যে দেৱী লক্ষ্মী আপোনাৰ ঘৰত বাস কৰক, তেন্তে নিশ্চিতভাৱে দক্ষিণৱৰ্তী শংখৰ খোলা ঘৰতে ৰাখক।
শাস্ত্ৰ আৰু বেদ-পুৰাণত দক্ষিণবৰ্তী শংখক গুৰুত্বপূৰ্ণ বুলি বিবেচিত হৈছে। কিংবদন্তি অনুসৰি এই শংখৰ উৎপত্তি সাগৰৰ মন্থনৰ পৰাই হৈছিল। ইয়াক লক্ষ্মী দেৱীৰ ভাতৃ বুলিও গণ্য কৰা হয়। কোৱা হয় যে এই শংখ যি ঘৰত ৰখা হয় তাত দেৱী লক্ষ্মীও বাস কৰে। বাস্তু শাস্ত্ৰৰ মতে ঋণাত্মক শক্তিও দক্ষিণৱৰ্তী শংখৰ পৰা আঁতৰত থাকে।
দক্ষিণাবৰ্তী শংখত পানী ভৰাই গোটেই ঘৰত ছটিয়াই দিব। ইয়াৰ ফলত ঋণাত্মক শক্তি আঁতৰ হয়।
ঘৰত নিয়মীয়াকৈ পূজা কৰা শংখক ধূপ-লেম্প দেখুৱাওক। ইয়ে ঘৰত ইতিবাচকতা আনে আৰু দেৱী লক্ষ্মীক সন্তুষ্ট কৰে।
ৰঙা কাপোৰ এখন মেলি তাৰ ওপৰত দক্ষিণমুখী শংখ এটা ৰাখক। গংগাজল আৰু কুশক তাত ৰাখক। তাৰ পিছত ভংগীমাত বহি ‘অম শ্ৰী লক্ষ্মী সহোদৰায়নম’ মন্ত্ৰ জপ কৰক। এই মন্ত্ৰটোৰ অন্ততঃ পাঁচটা ৰাউণ্ড জপ কৰক। ইয়াৰ কাৰণে দেৱী লক্ষ্মী ঘৰতে বাস কৰে।