জন্ম-মৃত্যুৰ বিষয়ে গৰুড় পুৰাণত বহুতো চাঞ্চল্যকৰ কথা কোৱা হৈছে। ইয়াৰে এটা হ’ল মৃত্যুৰ পিছত আত্মা ১৩ দিন নিজৰ ঘৰতে থাকে।গৰুড় পুৰাণত জন্মৰ পৰা মৃত্যুলৈকে আৰু তাৰ পিছত আত্মাৰ যাত্ৰাৰ বহু কথা কোৱা হৈছে। ই এনে গোপনীয়তা উন্মোচন কৰে, যাৰ বিষয়ে জানিবলৈ যি কৌতুহল বহু লোকৰ মনত ৰৈ যায়। কেৱল এয়াই নহয়, মৃত্যুৰ লগত জড়িত ৰীতি-নীতি সম্পৰ্কেও গৰুড় পুৰাণতো বহু নিয়ম দিয়া হৈছে, যাৰ দ্বাৰা মৃতকৰ আত্মাই শান্তি পায়, ভাল গতি পায়। আনহাতে, পূৰ্বপুৰুষৰ আশীৰ্বাদত ব্যক্তিজনৰ পৰিয়ালে যথেষ্ট উন্নতি, সুখ আৰু সমৃদ্ধি লাভ কৰে। মৃত্যুৰ পিছত আত্মা ঘৰতে থাকে
গৰুড় পুৰাণৰ মতে মৃত্যুৰ পিছত মানুহৰ শৰীৰৰ আত্মা ১৩ দিন নিজৰ ঘৰতে থাকে। সেইবাবেই মৃত্যুৰ পিছত ১৩ দিনলৈ বহুতো ৰীতি-নীতি কৰা হয়। মৃতকৰ আত্মাৰ বাবে নিতৌ খাদ্য উলিয়াই লোৱা হয়। ইয়াৰ পিছত তেৰতম কাম কৰা হয়। আচলতে মৃত্যুৰ পিছত যম দুটসকলে লগে লগে আত্মাক লগত লৈ যমলোকলৈ যায়। য’ত তেওঁৰ কৰ্মৰ হিচাপ কৰা হয় আৰু তাৰ পিছত ২৪ ঘণ্টাৰ পিছত আত্মা পুনৰ নিজৰ ঘৰলৈ উভতি যায়। ইয়াৰ আঁৰৰ কাৰণ হ’ল তেওঁৰ পৰিয়ালৰ প্ৰতি থকা মোহ। ইয়াত আত্মাই নিজৰ আত্মীয়ৰ মাজত বিচৰণ কৰে, মাতি থাকে। কিন্তু যেতিয়া পৰিয়ালে তাইৰ মাত নুশুনে তেতিয়া তাই অস্থিৰ হৈ পৰে। যিহেতু তেওঁৰ মৃতদেহও দাহ কৰা হৈছে। সেইবাবেই তাই পুৰণি শৰীৰতো প্ৰৱেশ কৰিবলৈ সক্ষম হৈছে।
তাৰ পিছত পিণ্ডদানৰ পিছত আত্মা যমলোকলৈ যায়
এই সময়ত আত্মা ইমানেই দুৰ্বল হৈ পৰে যে ই ক’লৈকো যাত্ৰা কৰিব নোৱাৰে। তাৰ পিছত পৰিয়ালৰ লোকে পিণ্ডান কৰে, তেৰ তাৰিখে প্ৰয়োজনীয় ৰীতি-নীতি কৰে, যিয়ে আত্মাক শক্তি প্ৰদান কৰে আৰু ই যমলোকলৈ যাত্ৰা কৰে। কেৱল এয়াই নহয়, পিণ্ডদানৰ সময়ত দিয়া খাদ্যই এবছৰৰ বাবে আত্মাক শক্তি প্ৰদান কৰে। সেইবাবেই পিণ্ড দানক অতি গুৰুত্বপূৰ্ণ বুলি গণ্য কৰা হয়। আনহাতে, যিসকল আত্মাৰ বাবে পিণ্ডদান কৰা নহয়, সেই আত্মাক ত্ৰয়োদশ দিনা যমদূতে যমলোকৰ ফালে টানি লৈ যায়। ইয়াৰ বাবেই মৃত ব্যক্তিজনৰ আত্মাই বহুত কষ্ট ভোগ কৰিবলগীয়া হয়। আনহাতে, যিসকলৰ কৰ্ম বেয়া হৈ থাকে, তেওঁলোকৰ আত্মাইও বহুত কষ্ট পায়।