Assam । এনেকৈ অসমীয়াগিৰিৰ বুকু ফিন্দাই দিব পৰাকৈ আমাৰ হাতত বহু উদাহৰণ আছে। ভাস্কৰ বাৰ্মা, মাধৱ কন্দলী, শ্ৰীমন্ত শংকৰদেৱ, মাধৱদেৱ, ৰামানন্দ, নৰনাৰায়ণ, চিলাৰাই, স্বৰ্গদেউ চক্ৰধ্বজ সিংহৰ সেনাপতি লাচিত বৰফুকন এনেকৈ যদি লাভলীনা বুঢ়াগোহাঁই, হীমা দাসৰ পৰা আজি জন্ম হোৱা শিশু এজনলৈ তালিকা সজাওঁ সেই তালিকা পঢ়িব পৰাকৈ লিখাটো কষ্ট সাধ্য কাৰ্য্য হ’ব। সেয়ে অসমীয়াগিৰিৰ উদাহৰণৰ তালিকা খনৰ পৰা আঁতৰি আহি আমি নিজক নিয়োজিত কৰাৰ প্ৰয়োজন আহি পৰিছে।
অধ্যয়নসূত্ৰেই হওক নতুবা ভ্ৰমণ, কৰ্ম সূত্ৰে ভাৰতৰ প্ৰায় ১৯ খন ৰাজ্য ভ্ৰমণ কৰাৰ সুবিধা পাইছোঁ। সেই সূত্ৰে এটা মিল থকা বিষয় হ’ল স্বাভিমান। সকলো ৰাজ্যৰেই লোকৰ ভাষিক স্বাভিমান আছেই। তেওঁলোকৰ ভাষাত যেতিয়া অইন ৰাজ্যৰ কোনোবা লোকে ভাষাটো ক’বলৈ চেষ্টা কৰে, ভুলকৈ ক’লেও তেওঁলোক সুখী হয়। আমিও তেনে অভাৱ অনুভৱ কৰি অন্য ৰাজ্যৰ অন্য ভাষী লোকে অসমীয়া ভাষাটোক আকোৱালি লোৱাটো বিচাৰোঁ আৰু সময়ে সময়ে তেনে এটা ব্যৱস্থা প্ৰৱৰ্তন কৰিবলৈ কিছুমান লোকে চেষ্টা কৰা যায় আৰু আমি বাহিৰৰ পৰা অসমীয়াগিৰি কৰা বুলি ক’ব খোজোঁ।
প্ৰকৃততে এয়া জানো অসমীয়াগিৰি ?
অসমীয়াগিৰি দেখুৱাবলৈ হ’লে সৰ্বভাৰতীয় পৰ্য্যায়ত শ্ৰেষ্ঠ হ’ব লাগিব নতুবা নিজৰ পৰিচয় দাঙি ধৰিব পৰাটোক অসমীয়াগিৰি বুলি কৈ বেছি সুখ পোৱা যায়। বিজ্ঞানৰ ক্ষেত্ৰখনত ড° হিতেন্দ্ৰ নাথ গোস্বামী, সাহিত্যৰ ক্ষেত্ৰখনত স্বৰ্গীয়া ড° মামনি ৰয়চম গোস্বামী, ড° ৰীতা চৌধুৰী, অনুৰাধা শৰ্মা পূজাৰী, চিনেমা জগতখনত সূধাকণ্ঠ ড° ভূপেন হাজৰিকা, আদিল হুচেইন, ৰীমা দাস, ভগৱত প্ৰীতম, পাপন, জুবিন গাৰ্গ, কৃষি ক্ষেত্ৰত বহু কেইজন খ্যাতনামা চাহ খেতিয়ক, খেল জগতখনত অৰ্জুন ভোগেশ্বৰ বৰুৱা, এলভিচ আলি হাজৰিকা, দীপাংকৰ ভট্টাচাৰ্য, মীঠু বৰুৱা, হীমা দাস, লাভলীনা বৰগোহাঁই, আবু নেচিম, ৰীয়ান পৰাগ, শিৱ থাপা, সংবাদ জগতখনত অৰ্ণৱ গোস্বামী, সমুদ্ৰ দত্ত কাশ্যপ, ৰাজনৈতিক ক্ষেত্ৰখনত বৰ্তমানৰ কেন্দ্ৰীয় মন্ত্ৰী সৰ্বানন্দ সোণোৱাল, বৰ্তমানৰ মূখ্যমন্ত্ৰী ড° হিমন্ত বিশ্ব শৰ্মা, ফণী শৰ্মাই, উদ্ভাৱক উদ্ধৱ ভৰালীয়ে সৰ্বভাৰতীয় পৰ্য্যায়ত অসমীয়াগিৰি দেখুৱাবলৈ সক্ষম হৈছে। ব্যৱসায়ীক ক্ষেত্ৰখনত চাহপাত আৰু কয়লা ব্যৱসায়ী সকলৰ বাদে অন্য ব্যৱসায়ীয়ে নিজৰ পৰিচয় দাঙি ধৰিব পৰা নাই।
অসম এখন সমস্যা জৰ্জৰ ৰাজ্য। ইয়ে আমাক বহু পিছুৱাই নিছে। সমাজ আৰু সমাজ ব্যৱস্থা আজিও উন্নত হ’বলৈ বাকী আছে। তেনেক্ষেত্ৰত যিসকল প্ৰতিষ্ঠিত অসমীয়াই নিজৰ অসমীয়াগিৰি দেখুৱাবলৈ সক্ষম হৈছে তেওঁলোক আমাৰ পাথেয় হোৱা উচিত। তেওঁলোকে হেজাৰজন যোগ্য অসমীয়াক সৰ্বভাৰতীয় পৰ্য্যায়ত নিজৰ অস্তিত্ব প্ৰদৰ্শনৰ সুযোগ মোকলাই দিব লাগিব সেয়াও এক অসমীয়াগিৰি। এজন অসমীয়াই এজন ৰিয়ান পৰাগৰ জন্ম দিয়াব পাৰিলে অইনসকলে কিয়া তেওঁলোকৰ ক্ষেত্ৰখনত একো একোজন অসমীয়াক নেতৃত্ব দি সন্মুখত থিয় কৰাব নোৱাৰে ?
অসমীয়াগিৰি থলুৱাগিৰিৰ আদৰ্শেৰে প্ৰতিষ্ঠা কৰিব লাগিব। থলুৱাগিৰিৰ স্বকীয়তা উদ্ভাসিত কৰিব পাৰিলে দুনীয়াই অসমীয়াগিৰি দেখিব। নিজৰ নিজৰ মাটি কেৱল টকাৰ লোভত বহিৰাগতক বিক্ৰি কৰি হাই কপাল হাই কপাল কৰি অসমীয়াগিৰি আশা কৰাঁ আৰু দুই এক সংগঠনে তেনে বহিৰাগতক লপাথপা দি অসমীয়াগিৰি প্ৰতিষ্ঠা কৰিব নোৱাৰিব।
লেখক- ✍️ হিমাংশু পাঠক