নিয়মিতভাৱে মুখ পৰিষ্কাৰ নকৰিলে মুখৰ দুৰ্গন্ধ হোৱাটো স্বাভাৱিক। কিন্তু যদি ব্ৰাছ কৰাৰ পিছতো আপোনাৰ মুখৰ পৰা গোন্ধ ওলায়, তেন্তে সেয়া চিন্তাৰ বিষয়। কাৰণ এই গোন্ধ খাদ্যাভ্যাস আৰু মুখৰ পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাৰ ওপৰত নিৰ্ভৰ কৰে। সেয়েহে দন্ত চিকিৎসকে দিনটোত দুবাৰকৈ ব্ৰাছ কৰি প্ৰতি আহাৰ খোৱাৰ পিছত পানীৰে ধুবলৈ পৰামৰ্শ দিয়ে। কিন্তু যদি মুখৰ পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাৰ যত্ন লোৱাৰ পিছতো আপোনাৰ মুখৰ পৰা বেয়া গোন্ধ আহি আছে, তেন্তে ই শৰীৰত কোনো গুৰুতৰ ৰোগ বিকশিত হোৱাৰ লক্ষণো হ’ব পাৰে। মুখৰ দুৰ্গন্ধ বহু ৰোগৰ প্ৰাৰম্ভিক লক্ষণ হিচাপে চিনাক্ত হৈছে।
চাইনাচাইটিছ আৰু নিউমোনিয়া আদি শ্বাস-প্ৰশ্বাসজনিত সংক্ৰমণৰ বাবে শৰীৰত অস্বাভাৱিক চালফাৰ যৌগ (VSC)ৰ মাত্ৰা বৃদ্ধি পায়, তাৰ ফলত মুখৰ দুৰ্গন্ধৰ সৃষ্টি হয়। ইয়াৰ লগতে এই সংক্ৰমণবোৰ হ’লে শ্বাস-প্ৰশ্বাসতন্ত্ৰত বেক্টেৰিয়া বৃদ্ধি পায়, যাৰ বাবে দুৰ্গন্ধ সৃষ্টিকাৰী উপাদান গঠন হ’বলৈ আৰম্ভ কৰে আৰু উশাহ-নিশাহৰ লগে লগে ওলাই আহে।
মুখৰ দুৰ্গন্ধ পাচনতন্ত্ৰৰ বিকাৰ যেনে এচিড ৰিফ্লাক্স আৰু পেটৰ আলচাৰৰ সৈতে জড়িত। পেটৰ এচিড পুনৰ খাদ্যনলীলৈ ওপৰলৈ বৈ গ’লে এচিড ৰিফ্লাক্স হয়, যাৰ ফলত মুখত টেঙা সোৱাদ আৰু গোন্ধ ওলায়।
বৃক্কৰ ৰোগে শৰীৰৰ আৱৰ্জনা আঁতৰোৱাৰ ক্ষমতাত প্ৰভাৱ পেলায়। এনে পৰিস্থিতিত তেজত বিষাক্ত পদাৰ্থৰ পৰিমাণ বেছি হোৱাৰ বাবে উশাহত এমোনিয়াৰ দৰে গোন্ধ ওলাবলৈ আৰম্ভ কৰে, যাক ইউৰেমিক উশাহ বুলিও কোৱা হয়।
দীৰ্ঘদিন ধৰি শৰীৰত চেনিৰ পৰিমাণ বেছি হোৱাৰ বাবে মুখৰ দুৰ্গন্ধ আৰম্ভ হয়। ডায়েবেটিছ ৰোগীৰ এই সমস্যা অতি সাধাৰণ। এনে হয় কাৰণ তেওঁলোকৰ উশাহত অধিক কিট’ন থাকে যিয়ে ফলৰ দৰে গোন্ধ উৎপন্ন কৰে, যাক ‘এচিটন উশাহ’ বুলি জনা যায়।
যকৃতৰ সমস্যা যেনে চিৰ’ছিছ বা ফেটি লিভাৰ ৰোগৰ বাবে শৰীৰৰ বিষাক্ত পদাৰ্থৰ বিপাকীয় ক্ৰিয়া সঠিকভাৱে নহয়। এই কাৰণেই যকৃতত সমস্যা হ’লে মুখৰ দুৰ্গন্ধ ওলাবলৈ আৰম্ভ কৰে।