থাইৰয়ড হৈছে এনে এক চিকিৎসাজনিত অৱস্থা যি ৰোগৰ পৰা কেতিয়াও সহজে আৰোগ্য হ’ব নোৱাৰি। জীৱনশৈলী আৰু খাদ্যাভ্যাসৰ সহায়তহে এই ৰোগ নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব পাৰি। এনে পৰিস্থিতিত আপুনি কিছুমান খাদ্যৰ বিষয়ে জানিব লওক, এই ৰোগত কি কি খাব লাগে আৰু কি কি খাব নালাগে। যদিও ঔষধৰ দ্বাৰা এই ৰোগ নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব পাৰি, তথাপিও জীৱনশৈলী আৰু খাদ্যাভ্যাসৰ পৰা আঁতৰি থকাটোৱেই উত্তম চিকিৎসা-
মাটিমাহ
মাটিমাহত গ’ইট্ৰ’জেনৰ উপস্থিতিৰ বাবে ই হাইপ’থাইৰয়ডিজমৰ অৱস্থা আৰু বেয়া কৰি তুলিব পাৰে। গতিকে হাইপোথাইৰয়ডিজম ৰোগীয়ে মাটিমাহ খোৱাৰ পৰা বিৰত থাকিব লাগে।
আলমণ্ড
আলমণ্ডত চেলেনিয়াম আৰু মেগনেছিয়াম প্ৰচুৰ পৰিমাণে থাকে – যি দুয়োটা থাইৰয়ডৰ কাৰ্য্যৰ বাবে অতি উত্তম। কিন্তু ই গ’ইট্ৰ’জেনিক হোৱাৰ বাবে ইয়াক অতিৰিক্তভাৱে খালে থাইৰয়ড বৃদ্ধি হ’ব পাৰে। ইয়াৰ ফলত থাইৰয়ড গ্ৰন্থিৰ আয়’ডিন শোষণ ক্ষমতা হ্ৰাস পায়। এনে পৰিস্থিতিত হাইপোথাইৰয়ডিজম ৰোগীয়ে প্ৰতিদিনে মাত্ৰ ৩-৫ টা তিয়াই থোৱা আলমণ্ড খাব পাৰে।
সৰিয়হ
সৰিয়হ থকা খাদ্যই শৰীৰৰ থাইৰয়ড পৰিপূৰক সঠিকভাৱে শোষণ কৰাৰ ক্ষমতাত পৰিৱৰ্তন আৰু প্ৰভাৱ পেলাব পাৰে। সৰিয়হত গ’ইট্ৰ’জেন থাকে, যিয়ে থাইৰয়ড গ্ৰন্থিৰ বিষৰ সৃষ্টি কৰে, সেয়েহে সৰিয়হৰ সামগ্ৰী পৰিহাৰ কৰিব লাগে।
ঘেঁহু
অটোইম্যুন হাইপ’থাইৰয়ডিজমৰ ক্ষেত্ৰত ঘেঁহু খোৱা কম কৰাৰ পৰামৰ্শ দিয়া হয়। গৱেষণাৰ পৰা দেখা গৈছে যে গ্লুটেন মুক্ত খাদ্য গ্ৰহণ কৰা লোকৰ তেজত থাইৰয়ড গ্ৰন্থি আক্ৰমণ কৰা এন্টিব’ডিৰ ঘনত্ব কম।
ইয়াৰ উপৰিও ডক্টৰৰ পৰামৰ্শ লোৱাটো জৰুৰী।