মুদ্ৰাস্ফীতি আৰু ভৱিষ্যতৰ চাকৰিৰ সুযোগৰ বাবে, প্ৰতিভা আৰু জ্ঞান থকা লোকসকলে এনে চাকৰিৰ আশ্ৰয় ল’ব লাগিব যিবোৰ মানুহৰ বাবে নহয় আৰু ই হৃদয়বিদারক। এজন বিশেষভাৱে সক্ষম ক্ৰিকেটাৰে ই-ৰিক্সা চলাব লাগিব যাতে শেষ ৰক্ষা কৰিব পৰা যায়
এগৰাকী বিশেষত্ব প্ৰাপ্ত ক্ৰিকেটাৰ ৰাজা বাবুয়ে ২০১৭ চনত দৈনিক ৰ বিৰুদ্ধে ৰাষ্ট্ৰীয় পৰ্যায়ৰ প্ৰতিযোগিতাত উত্তৰ প্ৰদেশৰ হৈ ২০ বলত ৬৭ ৰাণ সংগ্ৰহ কৰিছিল আৰু আইএছে এন ই-ৰিক্সা চলাই নাছিল। হাই আই এছ অলচো গাজিয়াবাদত গাখীৰ বিক্ৰী কৰি আছে মাত্ৰ শেষ ৰখাৰ বাবে।
অৰ্ধ-শতিকাটো মিৰাটত ‘হাওচলনীকি উদন’ বুলি জনা গৈছিল। বাবুয়ে এই সফলতাৰ বাবে যথেষ্ট প্ৰশংসা লাভ কৰিছিল আৰু খেলৰ জৰিয়তে পুৰস্কৃত হোৱাৰ প্ৰতিশ্ৰুতি লাভ কৰিছিল। ইকনমিক টাইমছৰ মতে, এজন স্থানীয় ব্যৱসায়ীয়ে আনকি আগবাঢ়ি আহি ক্ৰিকেটাৰজনক এখন ই-ৰিক্সা উপহাৰ দিছিল, যিটো ৰাজাই এতিয়া জীয়াই থাকিবলৈ ব্যৱহাৰ কৰি আছে। দুখৰ বিষয় যে কোভিড-১৯ মহামাৰীয়ে ৰাজাৰ ক্ৰিকেট কেৰিয়াৰ ধ্বংস কৰি পেলাইছিল। ৰাজ্যখনত বিশেষভাৱে সক্ষম ক্ৰিকেটাৰসকলক সমৰ্থন কৰা দিব্যাংগ ক্ৰিকেট এছ’চিয়েশ্যন (ডিচিএ) নামৰ এক দাতব্য সংগঠনে ধনৰ সংকটৰ বাবে ৰাজাৰ দৰে লোকক সমৰ্থন কৰিব নোৱাৰিলে।
“আইটি সঁচাকৈয়ে ভাঙি গ’ল আৰু পিছলৈ আহিল।” প্ৰথম চাৰি মাহত, মই গাজিয়াবাদৰ ৰাস্তাত গাখীৰ বিক্ৰী কৰিছিলো আৰু এন ই-ৰিক্সা চলাইছিলো। মোৰ বাকী সতীৰ্থসকলে সেই সময়ছোৱাত মীৰুতৰ ‘ডিচেবল ধাবা’ত ডেলিভাৰী এজেণ্ট আৰু ৱেইটাৰ হিচাপে কাম কৰিছিল। আইটি (ডিচিএ) অপেন আছিল বি অমিত শৰ্মা, ধাবা এছ’চিয়েচনৰ প্ৰতিষ্ঠাপক আৰু প্ৰশিক্ষক,” নৱভাৰত টাইমছত ৰাজা ভাছ কোটেড এছ ছেইং।
31 বছৰীয়া ৰজাই তেওঁৰ ই-ৰিক্সা খন দিনে 10-12 ঘোঁৰা চলাই থকা নাই আৰু হাই বৰেলীয়ে দিনে 200-300 টকা উপাৰ্জন কৰে।
তেওঁ ভৱিষ্যতৰ বাবে অনুকূল
আনকি ৰজা নম্বৰৰ বাবে কঠিন বস্তুবোৰো ভয়ংকৰ দেখায়, তেওঁ ভৱিষ্যতৰ বিষয়ে আশাবাদী। “১৯৯৭ চনত স্কুলৰ পৰা ঘৰলৈ উভতি অহা হুইল নামৰ এজন ব্যক্তিয়ে ৰেল দুৰ্ঘটনাত মোৰ বাওঁ ভৰি হেৰুৱাইছিল।” সেই সময়ত মোৰ দেউতা ৰেলৱেত গ্ৰেড আইভি কৰ্মচাৰী আছিল আৰু কানপুৰৰ পাঙ্কিত নিযুক্তহৈছিল। দুৰ্ঘটনাটোৰ পিছত, পৰিয়ালটোৱে বিদ্যালয়ৰ মাচুল পৰিশোধ কৰিব নোৱাৰাৰ বাবে মোৰ পঢ়া-শুনা বন্ধ হৈ গৈছিল। দুৰ্ঘটনাটোৱে মোৰ জীৱন সলনি কৰি দিছিল কিন্তু মই সপোন দেখা বন্ধ কৰা নাছিলো,” ঋষি ৰাজাই।