বহুতে আলু নোহোৱাকৈ এদিনো কটাব নোৱাৰে, সকলো সময়তে সকলো ধৰণৰ ৰেচিপি আৰু খাদ্যত আলুৰ প্ৰয়োজন হয়। কিন্তু আলু নোখোৱাকৈ এমাহ জীয়াই থাকিব পাৰিবনে? আলুক শাক-পাচলিৰ ৰজা বুলি কোৱা হয়, কাৰণ ইয়াক প্ৰায় সকলো ধৰণৰ শাক-পাচলিৰ লগত মিহলাই খাব পাৰি। ই আমাৰ দৈনন্দিন খাদ্যৰ এক গুৰুত্বপূৰ্ণ অংশ। আলুত বহু ধৰণৰ অত্যাৱশ্যকীয় পুষ্টিকৰ উপাদান পোৱা যায় যিয়ে স্বাস্থ্যৰ বাবে অগণন উপকাৰ প্ৰদান কৰে। কিন্তু এমাহ আলু নাখালে আমাৰ শৰীৰত কেনে প্ৰভাৱ পৰিব জানেনে…
আলুক কাৰ্বহাইড্ৰেট, পটাছিয়াম, ভিটামিন চি, ভিটামিন বি ৬, আঁহ, আৰু বহুতো খনিজ পদাৰ্থৰ সমৃদ্ধ উৎস বুলি গণ্য কৰা হয়। যদি আপুনি এমাহ ধৰি আলু নাখায় তেন্তে এই পুষ্টিকৰ উপাদানসমূহৰ অভাৱ হ’ব পাৰে।
আলুত ভিটামিন চি থাকে, যিয়ে আমাৰ ৰোগ প্ৰতিৰোধ ক্ষমতা শক্তিশালী কৰে। এমাহলৈ আলু নাখালে আপোনাৰ ৰোগ প্ৰতিৰোধ ক্ষমতা দুৰ্বল হৈ পৰিব আৰু আপুনি চৰ্দি, কাহ, ফ্লু আৰু জ্বৰৰ দৰে ভাইৰাছজনিত ৰোগৰ সন্মুখীন হ’বলগীয়া হ’ব পাৰে। কিন্তু যদি আপুনি ভিটামিন চিৰ আন উৎস যেনে কমলা আৰু নেমু সেৱন কৰে তেন্তে তেনে কোনো সমস্যা নহ’ব।
আলুত ভাল পৰিমাণৰ আঁহ থাকে, যিটো পাচনতন্ত্ৰৰ বাবে অতি প্ৰয়োজনীয়। যদি আপুনি আলু নাখায় তেন্তে আপোনাৰ পাচনতন্ত্ৰত বিৰূপ প্ৰভাৱ পৰিব পাৰে আৰু কোষ্ঠকাঠিন্য আৰু বদহজমৰ দৰে সমস্যাৰ সৃষ্টি হ’ব পাৰে।
আলুত প্ৰচুৰ পৰিমাণে ষ্টাৰচ আৰু কাৰ্বহাইড্ৰেট থাকে, যিবোৰ ডায়েবেটিছ ৰোগীয়ে সীমিত পৰিমাণে খাব লাগে। সাধাৰণতে আমি আলু এনেদৰে ৰান্ধো যে গ্লুক’জৰ মাত্ৰা হঠাতে বাঢ়ি যায়। এনে পৰিস্থিতিত ডায়েবেটিছ ৰোগীয়ে এমাহৰ বাবে আলু পৰিহাৰ কৰিলে লাভৱান হ’ব পাৰে।