ভোক, পিয়াহ আৰু অন্যান্য জৈৱিক শাৰীৰিক প্ৰয়োজনীয়তাৰ দৰে যৌন প্ৰয়োজনীয়তাও আমাৰ জীৱনত স্বাভাৱিক। প্ৰতিটো প্ৰাণীতে যৌন প্ৰয়োজনীয়তা আছে। মানৱ জাতিৰ লগতে বংশৰ অস্তিত্ব বজাই ৰখাত আমাৰ যৌন প্ৰয়োজনীয়তাই গুৰুত্বপূৰ্ণ ভূমিকা পালন কৰে।
কিন্তু ধৰ্মীয় কুসংস্কাৰ, সামাজিক দৃষ্টিভংগী আৰু বিভিন্ন সংস্কৃতিৰ বাবে যৌনতাক অতি নেতিবাচকভাৱে আমাৰ সন্মুখত উপস্থাপন কৰা হয় যাৰ বাবে আমি যৌনতা আৰু বিষয়সমূহৰ ওপৰত মুকলিকৈ আলোচনা কৰিব নোৱাৰো। যৌনতাক আমাৰ মগজুত হাৰ্ডৱাইৰ কৰা হয় যাতে ই অতি বেয়া আৰু গোপন কিবা এটা হ’ব পাৰে। আৰু এই গোপনীয়তাৰ সুযোগ লৈ এক শ্ৰেণীৰ লোকক দুৰ্ব্যৱহাৰত ভৰ্তি কৰা হৈছে।
আমাৰ দেশত যৌনতাৰ দৰে গুৰুত্বপূৰ্ণ বিষয় এটাৰ ওপৰত কোনো প্ৰতিষ্ঠানিক জ্ঞান আহৰণৰ সুযোগ নাই। কোনো দিনেই হ’ব নে নহয় সেয়া নিশ্চিতভাৱে ক’ব নোৱাৰি। বন্ধু-বান্ধৱী, কবি, ফুটপাথৰ কেনভাছ, পৰ্ণগ্ৰাফিক ছবি, কিতাপ, বাছৰ খিৰিকীৰ পৰা পেলোৱা প্ৰচাৰ পত্ৰিকা ইত্যাদিৰ জৰিয়তে আমি যৌনতাৰ বিষয়ে বেয়াকৈ শিক্ষিত হওঁ।
২টা কাৰণত আমাৰ মাজত যৌন সমস্যাৰ সৃষ্টি হব পাৰে-
১. প্ৰাথমিক যৌনতা: শাৰীৰিক বা চিকিৎসাজনিত সমস্যাৰ বাবে হয়। ফলত চিকিৎসকৰ পৰামৰ্শ ল’ব লগা হয়। যেনে STD, STI আদি।
২. গৌণ যৌনতাঃ মানসিক কাৰণত এই সমস্যাৰ সৃষ্টি হয়। বাংলাদেশৰ বেছিভাগ যৌন সমস্যাই গৌণ যৌন সমস্যা। মনোবিজ্ঞানৰ ভাষাত ইয়াক মনোযৌন সমস্যা বুলি কোৱা হয়। আৰু ইয়াৰ অন্যতম কাৰণ হ’ল যৌন সম্পৰ্কৰ অন্ধবিশ্বাস।
ঢাকা বিশ্ববিদ্যালয়ৰ চিকিৎসা মনোবিজ্ঞান (Majumder K and Rahman M 2004)ৰ এক অধ্যয়নত দেখা গৈছে যে বাংলাদেশৰ ৯২ শতাংশ লোকৰ যৌন সম্পৰ্ক সম্পৰ্কে বিভিন্ন অন্ধবিশ্বাস আছে। আৰু এই অন্ধবিশ্বাসৰ বাবেই যৌন সমস্যা অধিক ঘটে।
পুৰুষৰ যৌন সমস্যা-
৩. যৌন ইচ্ছাৰ অভাৱ: পুৰুষে যৌন উত্তেজনা আৰু যৌন আনন্দ অনুভৱ কৰে যদিও যৌন কাৰ্য্যকলাপৰ প্ৰতি তেওঁলোকৰ আগ্ৰহ বহু পৰিমাণে হ্ৰাস পায়। নিজৰ প্ৰতি যৌন আগ্ৰহ কমি যোৱাৰ বাবে সংগীয়ে সকলো যৌন আবেদন বা আচৰণক তীব্ৰভাৱে নাকচ কৰে আৰু পুৰুষজনে কেতিয়াও নিজৰ উদ্যোগত নিজৰ সংগীৰ সৈতে যৌন সম্পৰ্ক স্থাপন নকৰে।