নীৰৱতাৰ দিন শেষ হৈছে। আনকি যিসকলে ইমান দিন ধৰি নীৰৱ হৈ আছে তেওঁলোকেও এতিয়া ধৈৰ্য হেৰুৱাব আৰু গৰজি উঠিব। আমাৰ অন্যায়ৰ বিৰুদ্ধে হুংকাৰ দিছে৷ এয়া হাঁহিৰ বিষয়ে নহয়। এইটো সঁচাকৈয়ে হ’ব পাৰে। বিজ্ঞানে এইটোৱেই কয়। আমাৰ চাৰিওফালৰ উদ্ভিদে সেইটো কৰিব পাৰে। শেহতীয়া এক অধ্যয়নত এনে তথ্য প্ৰকাশ পাইছে। শেহতীয়াকৈ বিখ্যাত বিজ্ঞান আলোচনী ‘চেল’ত এখন কাকত প্ৰকাশ হৈছিল। তাত কোৱা হৈছিল যে যদি নিৰন্তৰ পানী নাথাকে, গছে বহুত চিঞৰিব পাৰে। অৱশ্যে, সেই ভাবুকিৰ সঘনতা বহুত বেছি। গতিকে মানুহে ৰা শুনিবলৈ পোৱাটো কঠিন। কাকতখনে এইটোও দাবী কৰে যে উদ্ভিদে বায়ুবাহিত শব্দও কৰিব পাৰে। এই ধৰণৰ শব্দ সাধাৰণতে খৰাঙৰ সময়ত উদ্ভিদৰ দ্বাৰা তৈয়াৰ কৰা হয়।
লগতে, যেতিয়া গছ কটা হয়, গছজোপাও সেই সময়ত আৰ্তনাদ কৰে৷ তেল আভিভ বিশ্ববিদ্যালয়ৰ গৱেষণা দলে গছৰ চিঞৰৰ অস্তিত্ব প্ৰমাণ কৰিছে। গৱেষকসকলৰ মতে, বিলাহী আৰু ধঁপাত গছবোৰে কেৱল বিপদৰ সময়ত চিঞৰ-বাখৰ নকৰে, কিন্তু এই গছবোৰে ইমান জোৰেৰে চিঞৰে যে পোক-পতংগকে ধৰি আন প্ৰাণীবোৰে ইয়াক শুনিব পাৰে। গৱেষকসকলৰ মতে, উদ্ভিদে বিপদ দেখিলে আন প্ৰাণীৰ দৰে চিঞৰিব পাৰে।
গতিকে গছে চিঞৰি চিঞৰি আন গছক বিপদৰ বিষয়ে কয়। উদ্ভিদৰ প্ৰজাতিবোৰত এক জটিল জৈৱ ৰাসায়নিক প্ৰণালী সৃষ্টি কৰা হৈছে কিয়নো উদ্ভিদৰ চলাচল কৰাৰ ক্ষমতা নাই। যাৰ সহায়ত গছজোপা অংগবোৰ কটা-কটা কৰাৰ পিছতো বাঢ়িব পাৰে। পোহৰ, পৃথিৱীৰ উত্তেজনা, উষ্ণতা আদিৰ সহায়ত গছবোৰ সহজে বাঢ়িব পাৰে। আৰু সেই উপাদানবোৰৰ সহায়ত, গছে যিকোনো ধৰণৰ বিপদৰ বিৰুদ্ধে সঁহাৰি দিয়ে। এইটো আটাইতকৈ শেহতীয়া গৱেষণা অনুসৰি প্ৰকাশ পাইছে৷