দৈনন্দিন বাৰ্তা ডেস্ক : মিছ ৱ’ৰ্ল্ডৰ সপোন দেখিছিল এগৰাকী সুন্দৰী নীলনয়নাই৷ অৱশ্যে তিনি বছৰৰ পাছত সেই সপোনৰ দোৱাৰ দলিত উপনীত হৈছিল ৷ এইগৰাকী সুন্দৰীৰ নাম ‘ঐশ্বর্যা’। ঐশ্বৰ্যা শ্বেৰাণ নামৰ এইগৰাকী সুন্দৰী প্ৰাক্তন মিছ ইণ্ডিয়া ফাইনেলিষ্ট ৷ এইগৰাকী সুন্দৰীয়ে সদ্যঘোষিত কেন্দ্ৰীয় লোকসেৱা আয়োগৰ পৰীক্ষাত উৰ্ত্তীণ হৈ দেশবাসীৰ দৃষ্টি আকৰ্ষণ কৰিলে ৷ ইউপিএছছিৰ ২০১৯ বৰ্ষৰ ফলাফলত আইএএছ বিষয়া হ’বলৈ সক্ষম হোৱা সুন্দৰীগৰাকীৰ ৰাষ্ট্ৰীয় ৰেংক হ’ল ৯৩ ৷ ঐশ্বৰ্যা ৰায়ৰ নামটোৰ পৰাই তেওঁৰ মাকে নাম দিছিল ঐশ্বৰ্যা ৷ মিছ ইণ্ডিয়া ফাইনেলিষ্টৰ ২১ গৰাকীৰ মাজত আছিল তেওঁ ৷ ইপিনে মাকৰ ইচ্ছা আছিল কন্যা এদিন মডেলিং জগতত পৰিচিত হ’ব ৷ ডাঙৰ হৈ মাকৰ ইচ্ছা পুৰণ কৰিব কন্যাই ৷ সেই স্বপ্ন দেখিছিল পিতৃ অজয় কুমাৰ শ্বেৰাণে ৷ তেওঁ এনচিচিৰ তেলেংগানা বেটেলিয়নৰ কমাণ্ডিং বিষয়া ৷ বৰ্তমান কৰিমনগৰত কৰ্মৰত ৷ কন্যাই দেশবাসীৰ সেৱাত ব্ৰতী হোৱা কামনা কৰে পিতৃয়ে৷ পিতৃৰ সেই স্বপ্ন প্ৰথমবাৰে ইউপিএছছিৰ পৰীক্ষাত সফল হয় ঐশ্বৰ্যা৷ প্ৰকৃততে ঐশ্বৰ্যা মেধাবী হিচাপেই পৰিচিত৷ পৰীক্ষাৰ ফলাফল সৰুৰে পৰা প্ৰথম শাৰিত থকাত তেওঁ ক্লাছ কেপ্টেইন আছিল৷ উল্লেখ্য যে ঐশ্বৰ্যা ৰাজস্থানৰ চৰু গাঁৱত জন্ম হৈছিল ৷ পিতৃৰ কৰ্ম সূত্ৰে বিদ্যালয় পৰ্যায়ত বিভিন্ন চহৰত কটাব লগা হৈছিল ৷ তেওঁ প্ৰথমে বিজ্ঞান শাখাৰ ছাত্ৰী আছিল৷ পাছত দিল্লীৰ লেডী শ্ৰীৰাম কলেজ অব কমাৰ্চৰ পৰা স্নাতক হয়৷ বাণিজ্য শাখাৰ বিষয়ৰ লগতে তেওঁৰ হৃদয় আছিল মডেলিং জগতত ৷ ইপিনে মাতৃৰ উৎসাহ৷ মহাবিদ্যালয় পৰ্যায়ত পঢ়ি থাকোতেই মডেলিং আৰম্ভ কৰে৷ তাৰ পাচত নামে সৌন্দৰ্য প্ৰতিযোগিতাত ৷ ২০১৬ চনত মিছ ইণ্ডিয়া প্রতিদ্বন্দ্বিতা মঞ্চত নামে ৷ প্ৰতিযোগিতাৰ মূল পৰ্বত উপনীত হয় ৷ তাৰ পাচতে বিভিন্ন ফেচন শ্ব’ত অংশগ্ৰহণ কৰে ৷ মডেলিং জগতত লাহে লাহে জনপ্ৰিয়তা বাঢ়িবলৈ ধৰে ঐশ্বৰ্যাৰ৷ কিন্তু স্বপ্ন পুৰণত গ্লেমাৰৰ আলোকে তেওঁক ধৰিব পৰা নাছিল ৷ এৰি দিলে মডেলিং জগত ৷ সাফল্য আহক বা নাহক চেষ্টা কৰিবই৷ মডেলিঙক বিদায় দিলে লগতে বিদায় দিলে নিজৰ স্মাৰ্ট ফোন ৷ নিতান্ত প্রয়োজনত হাত দিয়ে ম’বাইল ফোনত ৷ পঢ়াশুনাত একাগ্ৰতাৰ বাবে বিচ্ছিন্ন কৰে সামাজিক মাধ্যম৷ ৱাটছএপ, ফেচবুক, টুইটাৰ এৰি কেৱল পৰীক্ষাৰ বাবে ব্যস্ত হয় ৷ কিন্তু কোনো কচিং চেণ্টাৰলৈ নগ’ল ৷ নিজেই প্ৰস্তুতি চলালে৷ প্ৰথম প্ৰচেষ্টাত সফল হ’ল ২৩ বছৰীয়া যুৱতীগৰাকী৷ সেনা বাহিনীত মহিলাৰ কামত সীমাবদ্ধতা থকাত আইএএছ বিষয়া হ’ল, য’ত কামৰ কোনো সীমা নাই ৷
