৮৩ৰ কপিলৰ স্মৃতি ঘুৰাই আনিলে সূৰ্যইঃ শ্বাসৰুদ্ধ মুহূৰ্তত অবিস্মৰণীয় কেচ…

ষ্টেডিয়ামত ভাৰতৰ অনুৰাগী চিন্তাত৷ দেশখন উত্তেজনাপূৰ্ণ হৈ আছে। দেশবাসীও চিন্তিত। এনে সময়তে বলটো বতাহত উৰি আছে। এজন যুৱ ভাৰতীয় পিছফালে দৌৰি আছে। এইটো একেটা দৃশ্যৰ দৰে। সেয়া আছিল ১৯৮৩ চনৰ কথা। সেই ভাৰতীয় যুৱকজনৰ নাম আছিল কপিল দেৱ নিখাঞ্জ। ৪১ বছৰৰ পিছত আন এটা দৃশ্য। ২০২৪ চনত। এইবাৰ ভাৰতৰ যুৱকজনৰ নাম সূৰ্য কুমাৰ যাদৱ। ভিভ ৰিচাৰ্ডছে মদনলালৰ বলটো শূন্যলৈ তুলি দিছিল৷ সেই কালত তেওঁ আছিল ৱেষ্ট ইণ্ডিজৰ আটাইতকৈ গুৰুত্বপূৰ্ণ বেটাৰ। ই বেটৰ সঠিক স্থানত আঘাত কৰা নাছিল। বলটো শূন্য। এইটো দেখি ভাৰতীয় অধিনায়ক কপিল দেৱে বলটোৰ ফালে দৌৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে। কপিলে প্ৰায় ৩০ গজত এটা অসম্ভৱ কেচ লৈছিল।

আৰু সেই কেচটোৱে খেলখনৰ ভাগ্য নিৰ্ধাৰণ কৰিছিল। সমগ্ৰ দেশে ১৯৮৩ চনৰ সেই মুহূৰ্তটো পাহৰি যোৱা নাই। যেতিয়া ৰিচাৰ্ডছ ঘূৰি আহিছিল, ভাৰতীয়সকলে জয়ৰ সোৱাদ পাবলৈ আৰম্ভ কৰিছিল। বাকীখিনি ইতিহাস। কপিলে লৰ্ডছৰ বাৰান্দাত বিশ্ব কাপ তুলি লৈছিল। ৪১ বছৰৰ পিছত আন এখন বিশ্ব কাপ ফাইনেল। ডেভিদ মিলাৰ ভাৰতৰ মাজত থিয় হৈ আছে। এটা অভাৰত মাত্ৰ ১৬ ৰান। মিলাৰৰ দৰে বেটাৰৰ বাবে সেয়া একেবাৰে অসম্ভৱ নহয়। হাৰ্ডিক পাণ্ডিয়াৰ প্ৰথম বলটো বাওঁহাতৰ প্ৰটিয়া বেটছমেনৰ দ্বাৰা ব’ল্ড কৰা হৈছিল। বলটো বাউণ্ডেৰীৰ ফালে দৌৰিছিল। আন এজন সূৰ্য কুমাৰ যাদৱ দৌৰি গৈছিল। লংঅনৰ পৰা বাউণ্ডেৰীলৈ। তেওঁ বলটো লৈছিল, কিন্তু তেওঁৰ গতি কেনেদৰে নিয়ন্ত্ৰণ কৰিব! যদি ইয়াত অকনমাণ খেলিমেলি হয় থাকে, তেন্তে উইকেটৰ সলনি, স্ক’ৰব’ৰ্ডত ছয় লিখা হ’ব।

একে সময়তে দক্ষিণ আফ্ৰিকাৰ নামত সম্ভৱতঃ ট্ৰফীত লিখা হ’ব। কিন্তু সূৰ্যই লৰচৰ নকৰিলে। তেওঁ নিজকে নিয়ন্ত্ৰণ কৰিছিল। সীমাৰ বাহিৰলৈ যোৱাৰ আগতে বলটো উৰুৱায়। তেওঁ বাউণ্ডেৰীলৈ ঘূৰি আহিছিল আৰু বলটো পুনৰ লৈছিল। মুহূৰ্তটো বন্ধ হোৱা যেন লাগিছিল। সেই মুহূৰ্ততে ট্ৰফীত ভাৰতৰ নাম লিখা হৈছিল। সূৰ্যৰ কেচটো ভাৰতীয় সমৰ্থকসকলক আন এটা মুহূৰ্তৰ কথা মনত পেলাই দিব পাৰে। ২০০৭ চনৰ বিশ্ব কাপৰ ফাইনেল। মিছবাহ-উল-হকে শেষ বলটো বলটো স্কুপ কৰিছিল। শান্তকুমাৰন শ্ৰীশান্তে কেচটো লৈছিল। সূৰ্যৰ আজিৰ কেচটো সেইদিনাৰ কেচতকৈ বহুত কঠিন আছিল। কিন্তু আৱেগিক স্থানটো সম্ভৱতঃ একেই।