সকলোৰে নিজৰ নিজৰ শৰীৰৰ দুৰ্গন্ধ থাকে। কিন্তু যদি ইয়াৰ ফলত অস্বস্তিৰ সৃষ্টি হয়, তেন্তে সেয়া সমস্যা হৈ পৰে। ঘামৰ ফলত প্ৰত্যক্ষভাৱে মুখৰ দুৰ্গন্ধৰ সৃষ্টি নহয়। মূলতঃ ছালত ঘামৰ ফলত উৎপন্ন হোৱা বেক্টেৰিয়াৰ ফলত দুৰ্গন্ধ হয়। কিন্তু ঘামৰ বাহিৰেও শৰীৰৰ পৰা এনে অবাঞ্চিত গোন্ধ ওলোৱাৰ আন বহুতো কাৰণ থাকিব পাৰে।বহুতে শৰীৰৰ দুৰ্গন্ধৰ বাবে অস্বস্তিত ভুগিবলগীয়া হয়। বিশেষকৈ এই গৰমত কিছুমান মানুহৰ বহুত ঘাম ওলায়। নিজকে দুৰ্গন্ধমুক্ত কৰি ৰাখিবলৈ বিভিন্ন ডিঅ’ডৰেণ্ট আৰু পাৰফিউম ব্যৱহাৰ কৰে। শৰীৰৰ অতিৰিক্ত পানী আৰু কিছু খনিজ পদাৰ্থ আৰু পেলনীয়া পদাৰ্থ ঘাম হিচাপে বাহিৰ হয়।
কি কি কাৰণত শৰীৰত দুৰ্গন্ধ সৃষ্টি হয় জানো আহক-
১) খাদ্যৰ বাবেঃ শৰীৰৰ দুৰ্গন্ধ কম কৰিবলৈ দৈনন্দিন খাদ্যাভ্যাসৰ প্ৰতি অতিৰিক্ত গুৰুত্ব দিব লাগে। কিছুমান বিশেষ খাদ্য, যেনে হালধি, পিয়াঁজ আদিয়ে ঘামৰ গোন্ধ বৃদ্ধি কৰিব পাৰে। গ্ৰীষ্মকালত পিঁয়াজ আৰু নহৰুৰ খাদ্য বেছিকৈ খালে শৰীৰৰ দুৰ্গন্ধৰ সৃষ্টি হয়।
২)মুখৰ স্বাস্থ্যৰ প্ৰতি অৱহেলা: দাঁতৰ ক্ষয় আৰু আঁঠুৰ ৰোগ প্ৰতিৰোধ কৰাৰ উপৰিও শৰীৰৰ দুৰ্গন্ধ কমোৱাৰ বাবে মুখৰ স্বাস্থ্যৰ প্ৰতিও যত্ন লোৱাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। খাদ্যৰ কণা আৰু বেক্টেৰিয়া দাঁতৰ মাজত জমা হৈ মুখৰ দুৰ্গন্ধৰ সৃষ্টি কৰে। উশাহৰ পৰাও বেয়া গোন্ধ আঁতৰি যায়। মুখৰ দুৰ্গন্ধেও শৰীৰৰ অবাঞ্চিত দুৰ্গন্ধৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে। এই খাদ্যসমূহত থকা চালফাৰেই মুখৰ দুৰ্গন্ধৰ সৃষ্টি কৰে। গতিকে শৰীৰৰ দুৰ্গন্ধৰ সম্ভাৱনা কম কৰিবলৈ দিনটোত দুবাৰকৈ দাঁত ব্ৰাছ কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। মুখৰ ভিতৰৰ অংশ ভালদৰে পৰিষ্কাৰ কৰাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ।
৩)গৰ্ভাৱস্থাতঃ গৰ্ভাৱস্থাত শৰীৰৰ দুৰ্গন্ধো সলনি হ’ব পাৰে। ইয়াৰ অন্যতম কাৰণ হ’ল শৰীৰৰ হৰম’নৰ পৰিৱৰ্তন। গৰ্ভাৱস্থাত তেজৰ সোঁত বাঢ়ে। ফলত ঘাম বেছিকৈ ওলাই। এই সমস্যাৰ বিৰুদ্ধে যুঁজিবলৈ শৰীৰক জলসিঞ্চিত কৰি ৰখাটো অতি প্ৰয়োজনীয়। অধিক পানী খোৱাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ। ঢিলা কাপোৰ পিন্ধাটোও প্ৰয়োজনীয়।
৪) যৌনাংগ সংক্ৰমণৰ বাবেঃ সাধাৰণতে সঠিক পৰিষ্কাৰ-পৰিচ্ছন্নতাৰ অভাৱত যৌনাংগ সংক্ৰমণ হয়। নিয়মীয়া যত্নৰ অভাৱৰ বাবে যৌনাংগৰ ছালত মৃত কোষ জমা হয়। দীৰ্ঘদিন সংস্পৰ্শলৈ আহিলে ছালৰ ঘাঁ হয়। তাৰ পৰাই দুৰ্গন্ধ আহি আছে। এই দুৰ্গন্ধ শৰীৰতো বিয়পিব পাৰে। এনে অৱস্থাত ক্ষাৰকীয় চাবোন ব্যৱহাৰ নকৰাই ভাল। ই ঘাঁ বৃদ্ধি কৰিব পাৰে।
৫) কিছুমান ৰোগ আৰু ঔষধৰ কাৰণে: নিয়মিতভাৱে এন্টি-ডিপ্ৰেছন ঔষধ সেৱন কৰিলেও প্ৰায়ে মুখৰ দুৰ্গন্ধ ওলায়। ইয়াৰ বাহিৰেও বৃক্ক বা যকৃতৰ ৰোগ আৰু ডায়েবেটিছ ৰোগীৰ শৰীৰৰ দুৰ্গন্ধ প্ৰায়ে দেখা যায়। ছালত বেক্টেৰিয়া বা ভেঁকুৰৰ সংক্ৰমণে মুখৰ দুৰ্গন্ধৰ সৃষ্টি কৰিব পাৰে। এনে ক্ষেত্ৰত ছাল পৰিষ্কাৰ কৰি ৰখা আৰু ঢিলা কাপোৰ পিন্ধাটো গুৰুত্বপূৰ্ণ।