কেৰিবিয়ান দেশ জামাইকাৰ এখন চিৰিয়াখানাত এজন মানুহে সিংহৰ পিঞ্জৰাত বাৰে বাৰে হাত ৰাখি সিংহক স্পৰ্শ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰি আছিল বুলি দেখি সিংহটোৱে পিঞ্জৰাত প্ৰৱেশ কৰা মানুহজনৰ এনে কাম কৰিছিল। দুই বা তিনিবাৰ সিংহই একো কৰা নাছিল, কিন্তু চতুৰ্থবাৰৰ বাবে সিংহটোৱে তেওঁৰ আঙুলিটো ধৰিছিল।কিছুমান মানুহ আছে যাৰ কথা নোকোৱাকৈ আঙুলি দিয়াৰ অভ্যাস আছে। এনে লোকসকলে কোনো অৰ্থ অবিহনে কাকো বিচলিত কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰে। ই এতিয়াও মানুহৰ সৈতে চলি আছে, কিন্তু জন্তুৰ সৈতে, এনে কাৰ্য্য অতি গধুৰ। কেৰিবিয়ান দ্বীপত এখন দেশ আছে। নামটো হৈছে জামাইকা। জামাইকা দুটা বস্তুৰ বাবে সমগ্ৰ বিশ্বতে জনাজাত। এটা হ’ল ইয়াৰ প্ৰাকৃতিক সৌন্দৰ্য আৰু দ্বিতীয়টো হ’ল ইয়াত থকা গুণ্ডাসকল। ঠিক আছে, ইয়াত আন কিবা ঘটিছিল। দৰাচলতে, জামাইকাৰ এখন চিৰিয়াখানাত এজন ব্যক্তিয়ে এটা পিঞ্জৰাত এটা সিংহ দেখিছিল। সিংহটো দেখি মানুহজনেও সিংহৰ দৰে অনুভৱ কৰিবলৈ আৰম্ভ কৰিলে আৰু তেওঁ সিংহৰ পিঞ্জৰাত আঙুলি সোমাই ইয়াক স্পৰ্শ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰিলে।
সিংহটো আৰম্ভণিতে শান্ত আছিল কিন্তু আপুনি কাৰোবাক কিমান বাৰ আঙুলি দিব? যি কি নহওক, কেতিয়াবা আপোনাৰ সন্মুখৰ ব্যক্তিজনেও ঘূৰি ঘূৰি উত্তৰ দিব, তাৰ পিছত ইয়াত এটা সিংহ আছিল। তৃতীয়-চতুৰ্থবাৰৰ বাবে, যেতিয়া মানুহজনে পিঞ্জৰাত আঙুলি ৰাখি সিংহটোক জোকাৰিবলৈ চেষ্টা কৰিছিল, সিংহটোৱে তেওঁৰ আঙুলিটো ধৰিছিল। এতিয়া সিংহটোৰ মুখত মানুহজনৰ আঙুলি আছিল আৰু সি ফৰফৰাই আছিল। সিংহৰ কবলৰ পৰা ওলাই অহাটো অসম্ভৱ আছিল, কিন্তু তথাপিও মানুহজনে সম্পূৰ্ণ শক্তিৰে সিংহৰ মুখত লাগি থকা আঙুলিটো আঁতৰাবলৈ চেষ্টা কৰি আছিল।