হিন্দু ধৰ্মত বিবাহ অনুষ্ঠানক অতি পবিত্ৰ মৰ্যাদা দিয়া হৈছে। বিয়াৰ সময়ত আপুনি নিশ্চয় দেখিছে যে দৰা-কইনাৰ মাজত এটা গাঁঠি বান্ধি থোৱা থাকে, য’ত মুদ্ৰা, ফুল, চাউল, দূৰ্বাৰ দৰে বস্তু বান্ধি ৰখা হয়। এই গাঁঠিৰ গুৰুত্ব কি জানো আহক-
সমগ্ৰ বিশ্বতে বহুতো ধৰ্ম পালন কৰা মানুহ আছে। প্ৰতিটো ধৰ্মৰ নিজস্ব পৰম্পৰা আছে। বেলেগ সংস্কৃতি গ্ৰহণ কৰাৰ পিছতো প্ৰতিখন সমাজতে বিবাহ দেখা যায়। হিন্দু ধৰ্মত বিবাহত বহুতো ৰীতি-নীতি দেখা যায়। আপুনি নিশ্চয় দেখিছে যে বিয়াৰ সময়ত দৰাক কইনাৰ লগত বান্ধ খাই থাকে। ইয়াত দৰাৰ কান্ধত ৰখা পাটকাক কইনাৰ চুনৰিৰ লগত বান্ধি দিয়া হয়। আপুনি কেতিয়াবা ভাবিছেনে এই গাঁঠিটো কিয় বান্ধি দিয়া হৈছে?
সেইবাবেই গাঁঠি বনোৱা হয়
হিন্দু ধৰ্মত কৰা আচাৰ-ব্যৱহাৰৰ বিশেষ তাৎপৰ্য আছে। শাস্ত্ৰৰ বিশেষজ্ঞসকলে কয় যে যদি বিবাহৰ এই ৰীতি-নীতিসমূহ সঠিকভাৱে সম্পন্ন নহয়, তেন্তে দৰা-কইনাৰ পাৰিবাৰিক জীৱনত বহুতো বাধাৰ সৃষ্টি হয়। দৰা-কইনাৰ মাজত বান্ধি থোৱা গাঁঠিটোক পবিত্ৰ বন্ধন হিচাপে দেখা যায়। দৰাৰ পাটকা আৰু কইনাৰ চুনৰিৰ মাজত ৰখা। এই গাঁঠিটোক বৈবাহিক প্ৰতীক হিচাপে দেখা যায়। বিশেষজ্ঞসকলে কয় যে এই গাঁঠিটোক দৰা-কইনাৰ শৰীৰ-মন বান্ধি ৰখাৰ প্ৰতীক হিচাপে গণ্য কৰা হয়। কোৱা হয় যে এই গাঁঠি যিমানেই মজবুত হয়, সিমানেই স্বামী-স্ত্ৰীৰ সম্পৰ্ক শক্তিশালী আৰু প্ৰেমময় হয়। এই গাঁঠি বান্ধাৰ কাম দৰাৰ ভনীয়েকে কৰে। এই গাঁঠিটোৱে কেৱল দৰা-কইনাৰ মাজৰ সম্পৰ্ক কোৱাই নহয়, দুটা পৰিয়ালৰ সংযোগৰ ইংগিতও দিয়ে।
এই গাঁঠিটো এটা প্ৰতিশ্ৰুতি
এই গাঁঠিটো ঈশ্বৰৰ আগত এক প্ৰকাৰৰ প্ৰতিশ্ৰুতি যে দুয়োজনেই ইজনে সিজনৰ প্ৰতি আনুগত্যশীল হৈ থাকিব। এই গাঁঠিটোৱে তেওঁলোকৰ আৱেগিক, শাৰীৰিক আৰু মানসিক ঐক্যৰ প্ৰতীক। এই গাঁঠিত মুদ্ৰা, চাউল, দূৰ্ভা, ফুল আদি বস্তু বান্ধি থোৱা থাকে। অৰ্থাৎ ধন-সম্পত্তি আৰু শস্যৰ ওপৰত পতি-পত্নীৰ সমান অধিকাৰ থাকিব। দুয়োজনে একেলগে জীৱনৰ সুখ উপভোগ কৰিব।